Puurs (Belgia)
W dniu 11 listopada 1999 roku w Dębicy podpisana została „Umowa o współpracy pomiędzy samorządami Dębicy i Puurs”. Zawarcie umowy było formalizacją wieloletnich kontaktów, jakie łączyły mieszkańców Dębicy i belgijskiego Puurs. Kontakty te nawiązane zostały w 1980 roku podczas belgijskiego tournee Zespołu Pieśni i Tańca „Małopolska” , na co dzień działającego przy Domu Kultury Firmy Oponiarskiej. Zachwyceni polskim folklorem Belgowie w kolejnych latach jeszcze kilkakrotnie gościli dębickie zespoły pieśni i tańca „Małopolska”, „Igloopolanie” i „Rzemieślnik”. Wizyty te zaowocowały bardzo dobrymi relacjami osobistymi, przypieczętowanymi trzema polsko – belgijskimi małżeństwami.
W trudnych latach stanu wojennego, społeczność kilkunastotysięcznego Puurs zorganizowała pomoc materialną dla mieszkańców Dębicy. Zawiązany w belgijskim mieście komitet „Serce dla Polski” kilkakrotnie przedsięwziął akcję zbierania darów na rzecz będących w trudnej sytuacji materialnej mieszkańców Dębicy.
Po odzyskaniu przez Polskę pełnej suwerenności kontakty między oboma miastami nie zostały zerwane, a wręcz przeciwnie, pojawiła się chęć ich intensyfikacji, co w 1996 r. zaowocowało pobytem polskiej delegacji oraz 1999 wizytą belgijskich samorządowców w Dębicy.
Po podpisaniu 13.11.1999 umowy o współpracy w Dębicy zawiązało się Towarzystwo Przyjaźni i Współpracy Polsko-Belgijskiej „Dębica-Puurs Serce za serce”, w skład którego weszli przedstawiciele władz samorządowych miasta, osoby związane z Zespołami Pieśni i Tańca „Małopolska”, „Igloopolanie”, „Rzemieślnik”, przedstawiciele lokalnego środowiska kultury, oświaty i biznesu. Celem działania Towarzystwa jest organizowanie form współdziałania między mieszkańcami Dębicy i Puurs.
W 2004 r młodzież z dębickich szkół miała okazję wyjechać do Puurs by w ramach wymiany młodzieży spotkać się czasie kilkudniowego pobytu ze swoimi rówieśnikami z tego miasta.
W 2005 roku w Puurs odbyło się seminarium gospodarcze z udziałem kilkunastu firm z Dębicy oraz firm z Puurs i prowincji Antwerpia. Seminarium miało na celu przedstawienie potencjału gospodarczego dębickich firm i zainicjowanie kontaktów handlowych między przedsiębiorstwami z obu miast. We wrześniu tego roku przedstawiciele dębickiego samorządu, dębickich firm, zespoły muzyczne i sportowe gościły w Belgii na obchodach Dni Puurs.
Muro (Hiszpania)
Hiszpańskie miasto Muro zostało drugim miastem partnerskim Dębicy i jednocześnie uczestnikiem projektu „Europa Miast”. Do podpisania umowy doszło 1 kwietnia 2008 roku w Urzędzie Miejskim w Muro. Spotkanie to było uwieńczeniem kilkumiesięcznych kontaktów i działań ze strony miasta Dębica, mających na celu pozyskanie miasta partnerskiego w Hiszpanii.
Miasto Muro zajmuje 55km2 i zamieszkane jest przez ok 6000 mieszkańców. Muro położone jest na niewielkim wzniesieniu, 100 metrów n.p.m w północno-wschodniej części Majorki. Dużym atutem miasta jest jego położenie nad żyzną doliną Marjals, zatoką Alcudia oraz ogromnym jeziorem S’Albufera. Osłaniane przez północne pasmo gór, miasto chronione jest od silnych wiatrów, mrozu oraz powodzi.
Terytorium miasta Muro osiedlane było już od czasów prehistorycznych. Powszechnie uznaje się, że nazwa miasta pochodzi z języka romańskiego. Ślady osadnictwa romańskiego odnaleźć można na murach miasta, widoczne są one zwłaszcza od strony morza.
Miasto Muro założone zostało w 1300 przez króla Jaume II. Następnie za panowania Cesarza Karola I Hiszpańskiego, otrzymało tytuł miasta królewskiego. Aktualnie miasto Muro, jak prawie wszystkie miasta na Majorce, a szczególnie te, które położone są na wybrzeżu, ma charakter turystyczny. Jak ważna jest to dziedzina życia miasta świadczy chociażby ilość turystów, przyjeżdżających do miasta. W sezonie letnim jest ich ponad 100 tysięcy.
Muro oraz okolice słyną ponadto z uprawy pomarańczy, cytryn, oliwek oraz ziemniaków. Ziemniaki uprawiane w okolicach Muro, przez wielu uważane za najlepsze ziemniaki na Majorce eksportowane są do wielu krajów w Europie, w tym także do Polski.
Do miejsc wartych zobaczenia zaliczyć można rozległą, nieskazitelną plażę oraz Park Narodowy z moczarami i charakterystyczną fauna i florą. Aby lepiej poznać historię wyspy i miasta, należy udać się do kościoła L’Esgesieta de la Sang pochodzącego z XV wieku, który początkowo służył jako miejsce spotkań samorządu miejskiego; Kościół Parafialny (1570-1611)-przykład gotyckiej architektury, jak również Klasztor Świętej Anny (1703-1728) oraz Muzeum.
Mieszkańcy miasta Muro są bardzo przyjaźni, uprzejmi i gościnni oraz bardzo chętnie przedstawiają nowo przybyłym ciekawe miejsca i zabytki.
Kapuvár (Węgry)
W dniu 11 kwietnia 2008 roku w Dębicy podpisana została umowa o współpracy pomiędzy samorządami Dębicy i węgierskiego miasta Kapuvár. Umowa została podpisana w ramach Projektu Europa Miast.
Kapuvar to małe miasteczko położone w północno zachodniej części Węgier. Zlokalizowane jest w centralnej części hrabstwa Gyor-Moson-Sopron, a liczba mieszkańców wynosi w przybliżeniu 11,000. Kapuvar leży na pograniczu dwóch regionów Kisalfold, Rabakoz oraz w basenie rzeki Hansag.
Dzisiejszy krajobraz miasta ukształtowany jest okresem następującym po 1945. W latach 50tych i 60 tych Kapuvar stał się jednym z najważniejszych ośrodków w hrabstwie, w produkcji żywności i maszyn przemysłowych. Projekty osiedli mieszkaniowych, budowa nowych szkół, ośrodków społecznych, teatru, łaźni otwartej oraz muzeum, było dowodem dynamicznie rozwijającego się miasta. W 1969 roku jako uznanie Kapuvar otrzymało statut magistratu. Lata następujące po 1990 roku, były kolejnym momentem zwrotnym dla miasta Kapuvar. Zaplanowano wtedy budowę parku przemysłowego, wybudowano Kurort Wypoczynkowy Hansag, basen oraz łaźnię termalną.
Wszystkie te wyżej wymienione atrakcje, jak również wyśmienita kuchnia węgierska i gościnność lokalnych mieszkańców, przyciągają do miasta licznych turystów.
W 1998 roku rozpoczęto budowę Parku Przemysłowego. Celem projektu było ustanowienie obszaru przemysłowego w stosunkowo niewielkiej odległości od większych ośrodków przemysłowych, zapewnienie zatrudnienia dla mieszkańców oraz zaplecza przemysłowego dla miasta.
Władze miasta Kapuvar bardzo duży nacisk kładą na rozwój miasta przy wykorzystaniu zasobów naturalnych znajdujących się na tych terenach. Atrakcją tego regionu są wody lecznicze, pomocne w nielicznych schorzeniach, wspaniała gastronomia, folklor miejski przyczyniające się do rozpowszechniania wartości kulturowych oraz park przemysłowy, który zapewnia miejsca pracy wielu ludziom.
Svishtov (Bułgaria)
15 maja 2008 r. przedstawiciele delegacji Urzędu Miejskiego w Dębicy podpisali umowę partnerską z burmistrzem miasta Svishtov Stanisławem Błagowem.
Miasto Svishtov zlokalizowane jest w północno-środkowej część Bułgarii, 200 km od stolicy kraju. Zamieszkuje je ok. 30 tys. mieszkańców. Całkowita powierzchnia administracyjna wynosi 625 321 km2. Jest ono jednym z głównych centrów przemysłowych okręgu Veliko Tarnovo.
Miasto Svishtov położone jestna zboczach kilku wzgórz. Pierwsi osadnicy przybyli na te terenyw czasach Średniego Neolitu (3000-2600 p.n.e.). Wykopaliska archeologiczne w pobliżu miasta, ukazały pozostałości starożytnego miasta o nieoszacowanej wartości historycznej.
Svishtov jest miejscem narodzin wielu ważnych działaczy Bułgarskiego Odrodzenia Narodowego takich jak: satyryk Aleko Konstantinov, malarz i założyciel niepaństwowej szkoły malarskiej Nikolay Pavlovich, twórca karykatury Bułgarskiej Aleksander Bozhinov, autor tekstu hymnu narodowego Tzvetan Radoslavov.
Miasto Svishtov szczyci się ponad 120 zabytkami architektonicznymi i archeologicznymi o znaczeniu lokalnym i regionalnym. Do najbardziej znanych należą: Katedra Świętego Dymitriusza- najstarsza i całkowicie zachowana katedra z XVI wieku; Zakon Świętego Piotra i Pawła, Świątynia Świętego Prophet Ilia, Świątynia Świętej Transformacji, Zakon Najświętszej Marii Panny, kościół Świętego Cyrila i Metodiusza.
Podobnie jak w Dębicy, w Svishtov funkcjonuje, powszechnie znana i uznawana Akademia Ekonomiczna, w której studiuje ok. 10 tys. studentów. Początek jej sięga roku 1912 kiedy Dimitar Tsenov powierzył swoją fortunę mieszkańcom miasta, pozostawiając swój majątek na budowę i utrzymanie instytutu ekonomicznego.
Dzięki zasobom mineralnym i wykwalifikowanej sile roboczej, a także urodzajnym glebom położonym w dolinie Danubean miasto rozwija się dynamiczne i jest gotowe do rozwijania bliższych kontaktów z Dębicą.
Największą firmą dającą pracę mieszkańcom jest fabryka celulozy. Miasto słynie także z produkcji wina, które produkowane jest z winnic uprawianych od 2000 lat.
Svishtov zostało wybrane jako centrum jednego z euro regionów pomiędzy Republiką Bułgarii a Republika Rumunii. Miasto zostało nagrodzone dyplomem europejskim za wysiłki poczynione na promocje ideałów europejskich i międzynarodową współpracę.
Głównym priorytetem magistratu Svishtov jest miasto nowoczesne i konkurencyjne pod względem kulturowym, rolniczym i przemysłowym ze strategicznym biznesem o międzynarodowym znaczeniu.
Carei (Rumunia)
26 maja 2008 roku burmistrz Dębicy Paweł Wolicki podpisał umowę z burmistrzem Carei Tomasem Beko dotyczącą uczestnictwa rumuńskiego miasta w projekcie Europa Miasta.
Miasto Carei usytuowane jest w północnej Rumunii, w południowo zachodniej części hrabstwa Satu Mare. Powierzchnia administracyjna wynosi 1,116 ha, zamieszkiwana jest przez 23,260 mieszkańców.
Nazwa miasta, „Villa Karul” pojawia się w dokumentach w 1320 roku, ale lokalni mieszkańcy przybyli na te tereny jeszcze przed tą datą. Miasto Carei jest przede wszystkim miastem przemysłowym , pomimo iż do 1960 roku miało głównie komercyjno-rolniczy charakter. Industrializacja miasta pociąga za sobą budowę apartamentów mieszkalnych, oraz osiedli domów jednorodzinnych. Dominują zakłady przetwórstwa zbożowego oraz przedsiębiorstwa produkujące meble. Carei słynne jest także z produkcji oleju słonecznikowego.
Miasto Carei oferuje turystom wiele ciekawych atrakcji kulturowych, wspieranych przez stowarzyszenia kulturowe. W zamku Karolyi, otoczonym parkiem dendrologicznym, w którym odnaleźć możemy niezliczoną ilość rzadkich gatunków drzew i roślin, obecnie usytuowana jest miejska biblioteka oraz Muzeum Archeologiczne i Naukowe. Dom Kultury w Carei oferuje różnorodne zajęcia kulturalne: teatralne- teatr „Geta” oraz węgierski „Vandrok”, taneczne- zespół tańca ludowego „Codru” oraz „Rekettye”, zespół tańca nowoczesnego „Magic Dance”, muzyczne- orkiestra muzyki średniowiecznej. Biorą one udział w wydarzeniach artystycznych w kraju i zagranicą.
Carei zwane jest miastem róż. W centrum miasta stoi pomnik żołnierza rumuńskiego oraz rumuńska katedra ortodoksyjna. W rynku znaleźć również można studnię artezyjską oraz kalendarz kwiatowy.
W mieście Carei funkcjonują trzy przedszkola, jedna szkoła podstawowa oraz jeden zespół szkół podstawowych i gimnazjum. Kolejno, edukacja młodzieży odbywa się w liceum świeckim i rzymsko-katolickim, w szkole zawodowej o profilu przemysłowym, w Przemysłowo Rolniczym Zespole Szkół oraz w szkole sztuk pięknych. Szkoły te współpracują ze szkołami na Węgrzech i we Francji.
Obzor (Bułgaria)
16 maja w Obzor burmistrz Kirił Stojanov podpisał umowę dotyczącą przystąpienia do projektu Europa Miast. Obecni na spotkaniach i przy podpisaniu umowy byli Monika Zuchniak – Bzdan – Polski Konsul Generalny w Warmie i Waldemar Jacek Kutomski – konsul z Warny
Miasto Obzor znajduje się w południowo-wschodniej części Bułgarii, w powiecie Nessebar. Rozciąga się wzdłuż zatoki, która początek swój ma na przylądku St.Atanas i sięga gór Emine- gdzie rzeka Devonisa wpływa do Morza Czarnego. Miasto znajduje się przy widokowej trasie łączącej południowe i północne wybrzeże: 65km na południe od międzynarodowego lotniska w Varnie i 74 km na północ od międzynarodowego lotniska w Bougas. Odległość do miasta powiatowego Nessbar wynosi 37km.
Sprzyjająca lokalizacja miasta została wykorzystana przez starożytnych Greków, którzy założyli na tych terenach swoją kolonię Navloch. W tym samym miejscu, w czasach cesarstwa rzymskiego wzniesiona została twierdza Helioplis (Miasto Słońca). Znaleźć na tych terenach możemy również ruiny Świątyni Jupitera, łaźnie rzymskie oraz pozostałości zamku Kozjak, który postawił w połowie XIV wieku kniaź Dobrotica. Miasto nazwane zostało –Obzor przez Turków w XVI wieku.
Bardzo obszerna plaża nad Morzem Czarnym: ok. 10 km długości, o całkowitej powierzchni ok. 361 000 m2, sprzyja rozwojowi turystyki. Miasto liczy tylko 2 tys. ludności, ale w okresie letnim ilość turystów przekracza kilkakrotnie liczbę stałych mieszkańców. Charakteryzuje się największą w całej Bułgarii liczbą dni słonecznych w roku. Obzor jest jednym z najbardziej atrakcyjnych letnich kurortów na bułgarskim wybrzeżu Morza Czarnego, tłumnie odwiedzanym przez turystów z wielu krajów europejskich w tym coraz większej liczby turystów z Polski. Atrakcje sezonu letniego są organizowane w letnim amfiteatrze -występy zespołów muzycznych, grup folklorystycznych, zespołów tanecznych z wielu miast Europy, w tym także z Polski.
Dzięki temu, że w obrębie 50 km od miasta nie znajdują się żadne zakłady przemysłowe i równina pomiędzy pasmem górskim a morzem jest bardzo korzystna, miasto cały czas rozwija się pod kątem infrastruktury turystycznej. Zakwaterowanie znaleźć można głównie w małych rodzinnych hotelach i domach letniskowych. Należy jednak zauważyć, że inwestycje w nowe hotele znacznie wzrosły w ostatnim roku. Wybudowano kilka 2-3 piętrowych kompleksów hotelowych, które wspaniale harmonizują z architekturą miasta. Wyposażone w najlepszej jakości sprzęty, zgodnie z najnowszą technologią.