Obok koszar piechoty zlokalizowanych w rejonie dzisiejszego Placu Solidarności oraz koszar kawalerii, które znajdowały się przy ulicy Kościuszki, w XIX wieku powstały w Dębicy także koszary nad Wisłoką, przy wschodnim przyczółku mostu kolejowego.
Brak jest o nich szczegółowych informacji. Znany jest tylko rzut – zbliżony do kwadratu – przypominający koszary austriackie z połowy XIX wieku. Być może była to ufortyfikowana strażnica mostowa, jakie dość licznie budowano
w Galicji przy mostach i tunelach kolejowych.
W okresie I wojny światowej przy koszarach znajdował się lazaret (szpital), gdzie prawdopodobnie leczony był Jerzy Żuławski – poeta, prozaik, dramaturg, taternik, legionista, który zachorował na froncie wschodnim na tyfus brzuszny i zmarł w Dębicy 9 sierpnia 1915 roku. Został pochowany na cmentarzu wojskowym w Dębicy.
W latach 1922-1930 obiektami koszarowymi nad Wisłoką gospodarował III batalion 2. Pułku Strzelców Podhalańskich stacjonujący w koszarach piechoty w Dębicy. Batalion został przeniesiony do Sanoka najprawdopodobniej wiosną 1931 roku.
Poza koszarami nad Wisłoką, w rejonie dzisiejszej ulicy Kwiatkowskiego (w lesie w rejonie ulic: Krakowska, 1 Maja, Kwiatkowskiego), 7 października 1934 r. oddano do użytku strzelnicę garnizonową. Trzy lata później, wiosną
1937 roku, przy strzelnicy oddano do użytku nowe schrony amunicyjne.
W czasie okupacji strzelnica była wykorzystywana przez Niemców. W jej rejonie 9 czerwca 1944 roku zginął harcerz
i żołnierz Armii Krajowej – kpr. pchor. Tadeusz Głaszczka „Ryś”, który rozerwał się granatem, zabijając 2 Niemców. Okoliczna ludność pogrzebała jego ciało w miejscu śmierci. Dopiero w listopadzie 1954 r. nastąpiła ekshumacja
i przeniesienie zwłok na cmentarz parafialny w Dębicy.