Oddany po rewitalizacji park miejski stał się urokliwym miejscem wypoczynku w centrum Dębicy. Powstał w nim m.in. plac zabaw, ogród doświadczeń, plenerowa siłownia, mała architektura, alejki i parkingi. Podczas ubiegłotygodniowej sesji Rady Miejskiej w Dębicy, radni podjęli uchwałę w sprawie korekty zapisu nazwiska Włodzimierza Skarbek-Borowskiego, którego imię park nosi od 2004 r.
Włodzimierz Skarbek-Borowski był administratorem dóbr nagawczyńskich, które były własnością hr. Edwarda Karola Raczyńskiego. W 1936 roku hr. Raczyński podarował miastu Dębica 4,25 hektara lasu na utworzenie parku miejskiego. Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej Rada Miejska w Dębicy zobowiązała się do nazwania głównej alei w parku imieniem Włodzimierza Skarbek-Borowskiego. Z kolei cały park miał zostać nazwany imieniem pierwszej, zmarłej w 1931 roku, żony Raczyńskiego – lady Joyous Markham-Raczyńskiej.
Włodzimierz Skarbek-Borowski
„Włodzimierz Skarbek-Borowski (1898-1972)”
Włodzimierz Skarbek-Borowski urodził się 23 lipca 1898 roku w Minodze. Był synem Józefa Skarbek-Borowskiego herbu Abdank i Ireny z Gorskich herbu Nałęcz. W maju 1917 r. zdał maturę, a w 1922 r. ukończył studia rolnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po studiach pracował jako administrator majątku należącego do hr. Stanisława Reya. W 1924 roku poślubił Elżbietę Jaroszyńską, z którą miał pięcioro dzieci i przeniósł się w okolice Dębicy, gdzie przez 20 lat był administratorem majątku Raczyńskich. Po wojnie opuścił Nagawczynę i zamieszkał w Krakowie, gdzie pracował jako nauczyciel akademicki i wykładowca. W 1960 r. uzyskał stopień doktora nauk rolniczych we Wrocławskiej Szkole Rolniczej, a następnie w 1968 r. obronił pracę habilitacyjną w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie. Zmarł 19 lutego 1972 roku w Krakowie.